W TCCC dzieli działania medyczne na trzy główne części, a mianowicie:
1) Postępowanie pod ostrzałem – Care under Fire (CUF).
2) Postępowanie na polu walki – Tactical Field Care (TFC).
3) Postępowanie podczas ewakuacji medycznej – Tactical Evacuation Care (TEC).
Wszystkie czynności ratunkowe wymagają czasu i skupiają naszą uwagę, a czynności ratownika taktycznego w strefie Care Under Fire ograniczają się do nawiązania kontaktu (ewentualnie pomocy w założeniu opaski zaciskowej), dlatego do działań związanych z postępowaniem wg. protokołu MARCHE w środowisku TC3 przystępujemy nie wcześniej niż w strefie Tactical Field Care. Ratownik taktyczny jest przede wszystkim operatorem (żołnierzem, policjantem), dlatego najważniejsze jest wykonanie zadania. W tym momencie pojawia się podstawowa różnica między ratownictwem cywilnym, a taktycznym (TCCC).
W skrócie: ratownik cywilny w pierwszej kolejności zajmuje się poszkodowanym, który jest najciszej (brak podstawowych parametrów żywicowych) Ratownik taktyczny najpierw zajmie się poszkodowanym, kto krzyczy najgłośniej (rany pozwalające na szybki powrót do zdolności bojowej.). Ze względu na specyficzne działanie w trakcie udzielania pierwszej pomocy we wrogim środowisku niektóre z elementów kursów zostały zmienione. W TCCC na podstawie analizę i badanie zaproponowano wprowadzenie nowego sprzętu i nowe metody postępowania z rannymi na polu walki, biorąc sobie za cel zmniejszenie zgonów rannych, których można było uniknąć.
Najczęstsze przyczyny zgonów na polu walki, których można było uniknąć to:·
1) około 60% to krwotoki z kończyn·
2) około 33% to odma prężna·
3) około 6 % to niedrożność dróg oddechowych
Protokół Marche
MARCHE jest akronimem pierwszych liter słów, odpowiedzialnych za kolejne elementy badania:
- Massive bleedings
- Airway
- Respiratory distress
- Circulation
- Hypothermia/Head
- Everything else
Szczegółowy opis parametrów:
Massive bleedings
Zadaniem ratownika taktycznego w pierwszej kolejności jest sprawdzenie poprawności założenia opasek zaciskowych, których celem będzie zatamowanie krwotoku zagrażającego bezpośrednio życiu rannego żołnierza czy policjanta. Jeśli nie zostały założone to ratownik taktyczny powinien to zrobić (należy pamiętać o poprawnym założeniu stazy taktycznej!). Kolejno wizualne sprawdzenie, czy istnieją inne masywne krwotoki – jeżeli tak, zakładamy kolejne opaski.
Airway
Ratownik taktyczny sprawdza, czy poszkodowany oddycha. Oddech powinien być kontrolowany trzema zmysłami, widzę, słyszę i czuję. Przez 10 sekund. Ratownik taktyczny pochyla się nad ustami poszkodowanego i patrząc na unoszącą się klatkę piersiową- słyszy i czuje jego oddech na policzku. W tym momencie interesuje go tylko fakt oddychania bez potrzeby określenia czy oddech jest prawidłowy. Może okazać się konieczne udrożnienie dróg oddechowych przy pomocy metod udrażniania dróg oddechowych dostępnych dla ratownika w zależności od jego uprawnień.
Respiratory distress
Ratownik zabezpiecza rany klatki piersiowej. Priorytetem w trakcie udzielania pomocy na polu walki jest szybkie zabezpieczenie rany, aż do momentu zaklejenia jej. Zabezpiecza ranę klatki piersiowej przy pomocy gotowych opatrunków. Przy wystąpieniu rany wlotowej na klatce piersiowej, jest duże prawdopodobieństwo, że istnieje także rana wylotowa na plecach ( pamiętaj, aby zbadać plecy). Ratownik taktyczny pamięta o kolejności badania urazowe, aby nie opuścić żadnego z elementów ciała poszkodowanego.
ZAPAMIĘTAJ: po każdym „przewróceniu” poszkodowanego na bok (jak np. do zabezpieczenia ran na plecach) i odłożeniu z powrotem należy sprawdzić:
1. Opaski zaciskowe (czy się nie poluzowały)
2. Oddech (drożność dróg oddechowych
3. Zaklejoną ranę klatki (nachylić ucho, posłuchać czy nie ucieka powietrze).
Circulation
Ratownik taktyczny sprawdza tętno – jednocześnie na tętnicy szyjnej i promieniowej przez 10 sekund.
Hypothermia / Head
Ratownik taktyczny bada głowę, szyję, sprawdza oczy (np.: czy oko nie „ucieka”, co może świadczyć o urazie mózgu; reakcję źrenic na światło). Zwraca również uwagę na temperaturę ciała poszkodowanego, wilgotność, zmianę koloru skóry (zasinienia). W tym momencie należy również zadbać o komfort termiczny poszkodowanego (okrycie poszkodowanego kocem termicznym) i przygotować go do ewakuacji. To jest też moment, w którym możemy zaopatrzyć ranę pleców, (jeżeli odroczyliśmy to wcześniej). Należy zawsze minimalizować czas całego badania, dlatego kiedy przewracamy rannego na bok, warto mieć przygotowany koc termiczny na noszach i odłożyć ją już na przygotowane narzędzie ewakuacji. Pamiętaj, aby walczyć z hipotermią – ona również może zabić poszkodowanego.
Everything else
Jeżeli ewakuacja się wydłuża to jest czas, na wykonanie wszystkich, innych czynności, na które nie było czasu wcześniej. Ratownik taktyczny zaopatruje rany, których nie zabezpieczył wcześniej. Jeśli jest czas, powinniśmy ponownie przebadać poszkodowanego, skupiając się teraz na sinych urazach, które miały mniejszy priorytet niż intensywny krwotok, odma czy niedrożność dróg oddechowych.
Przy protokole MARCHE warto działać dwójką (medyk + pomocnik). Podczas gdy medyk zajmuje się badaniem, pomocnik wykonuje czynności, które zleci mu medyk (lub które sam uważa za potrzebne) jak np.: zabezpieczenie broni poszkodowanego, zdjęcie oporządzenia, podawanie rzeczy z plecaka medycznego, przygotowanie noszy i koca NRC.
Warsztaty z ratownictwa taktycznego dla ratowników po kursie KPP (kwalifikowana pierwsza pomoc), a także osób bez uprawnień ratownika już wkrótce w naszej ofercie.